قاش (ص مر. ق مر.) پاره پاره، قطعه قطعه.
(رِ) [ ع. ] (اِفا.) خاینده و جاونده مانند موش.
(بِ یَّ) (مص جع.)۱- شایستگی.۲- استعداد.۳- استعداد قبول، منفعل شدن، انفعال. مق فاعلیت.۴- امکان.۵- هنر.۶- معرفت.۷- کفایت.
[ ع. ] (ص.) سنگدل، بی رحم.
(ر ِ) [ ع. ] (اِفا.) زخم زننده.
(بِ لَ یا لِ) [ ع. قابله ] (اِفا.)۱- پذیرنده.۲- زن شایسته.۳- ماما.
(س) [ ع. ] (اِفا.) بخش کننده، قسمت کننده.
(رُ) (اِمر.) (عا.) = غار و غور: صدایی که از شکم شنیده می‌شود به ویژه در هنگام گرسنگی.
(لُ) [ تر. ] (اِ.) کیسه یا جعبه کوچک زرین مرصع به شکل قایق که در آن دستمال، عطر و ادویه مقوی می‌گذاشتند.
(س) [ ع. ] (اِفا.)۱- ظالم، ستمکار.۲- بازگردنده از حق. ج. قاسطین.