نوشته در دسته: ع

(رِ بِ) [ ع. عاربه ] (ص.) عرب خالص، عرب اصلی.

(زِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- قصد کننده، اراده کننده، کوشش کننده.
۲- در فارسی: مسافر، رونده.

[ ع. ] (اِ.) عیب، ننگ، رسوایی.

(زِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- نوازنده چغانه.
۲- سرودگوی.

(ذِ) [ ع. ] (اِفا.) سرزنش کننده، ملامت – کننده.

(طِ فَ) [ ع. عاطفه ] (اِ.) مهربانی، عطوفت.

(یِ) [ ع. عاریه ] (اِ.) نک عاریت.

(یَ یا یِ) [ ع. عادیه ] (ص. اِ.) سخت دونده (شتر)؛ ج. عوادی.

(طِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- بوی خوش دهنده.
۲- دوست دارنده عطر، عطر دوست.

(~.) [ ع – فا. ] (ص نسب.) ناپایدار.