(اِ.) نوعی فرش که از نخ‌های رنگین پنبه‌ای یا پشمی بافته می‌شود.
(اُ دِ) (ص مف.) آدم پخته و به کمال رسیده.
(حِ) [ ع. ] (اِفا.) انکار کننده حق کسی با وجود دانستن آن.
(بُ) (اِ.) کنایه از: حد نهایی شرق.
(حِ) [ ع. ] (ص.) مردی که چشمش درشت و برآمده باشد.
(خُ. کَ دَ) (مص ل.)۱- در جایی به خوشی اقامت کردن.۲ – کنایه از: بسیار ماندن در جایی.
(ثِ) [ ع. ] (اِفا.)۱- بر سینه خفته.۲- هلاک شده.
(تَ)(مص ل.)۱ – گنجایش داشتن، ظرفیت داشتن.۲- نگاهبان ساختن.۳- (عا.) سزاوار بودن.
۱ – (اِمر.) آوازی است که بدان مرغ را به لانه رانند.۲- (ق مر.) جابه جا، مکان تا مکان.
(گِ رِ تَ) (مص ل.)۱- در جایی استقرار یافتن.۲- جایی را به خود اختصاص دادن.